مادر...مادر

مادرم شب

که میشه شونه هات رو کم میارم

دلم گرفته از تنهایی
این روزها چقدر هوای تو می کنم
حتی غروب گریه برای تو می کنم
گاهی کنار پنجره می نشینم و
چشمی میان کوچه رهای تو می کنم
خیره به کوچه می شوم اما تو نیستی
یاد تو یاد مهر و وفای تو می کنم
خود نامه ای برای خودم می نویسم و
آن را همیشه پست به جای تو می کنم
وقتی که نامه می رسد از سوی من به من
می خوانم و دوباره هوای تو می کنم......امیدوارم زودتر ببینمت دلم برات پر میزنه مامان خوبم