یازینب(ع)

یازینب

              

  ناگهان من ماندم و سرنیزه ها                                

یک زن و یک عدهّ سر بر نیزه ها

چشم وا کردم نگاهم دود شد                              

                    چشم بستم خیمه ام نابود شد

پر زدم بال و پرم را سوختند                                  

                    گریـــــه کردم دیده ام را دوختن

---